Bu kitap dış politikayı iktidar ilişkilerinin paralelinde gelişen bir strateji olarak görüp şunu sormaktadır:

Dış politika içerideki iktidar ilişkilerinin kurulmasında, sağlamlaştırılmasında ya da değişiminde nasıl bir rol oynar?

Bu sorudan hareketle Türkiye siyasetinin en önemli konularından sivil-asker ilişkilerinin 2000’li yıllarda geçirdiği değişimi dış politika üzerinden analiz etmektedir.

Kitap iki pratik soruya cevap vermektedir.

Birincisi, 1960 darbesinden itibaren Türkiye siyasetinin temel dinamiği olan askerî vesayet, 2000’lerin ilk on yıllık döneminde nasıl tasfiye edildi? İkincisi ise Cumhuriyet’in kurucu ideolojisi olan Kemalizm, nasıl oldu da bu hegemonik pozisyonunu kaybetti?

Her iki soruya da aydınlatıcı cevaplar veren bu çalışma, dünün aynasında bugüne dair başka bir soruyu da gündeme getirmektedir:

Yarım asırlık hâkim iktidar blokunu tasfiye etmeyi başaran siyasi aktörler nasıl oluyor da bugün aynı enstrümanlar üzerinden iktidarını konsolide etme stratejisini devreye sokabiliyor?