En nihayetinde “Göç, Mekân, Cinsiyet” alt başlığını taşı­yan bu kitabın seslendirdiği çok sesli repertuvar, günde­lik hayattaki kimlik kovuklarıyla konuşuyor. Toplumsal aktörleri içine girdiği andan itibaren kuşatan, hiçbir ek söze ihtiyaç duymadan onu kestirme biçimde tanımla­yan, kişiyi bir düşünsel mahalleye yerleştirip ezberleri­ni önüne koyan, dışarıdan ona giydirilen bu kıyafetin ne kadar yakıştığından bahisle gerçeklik evrenini belirleyen, bu vesileyle hakikat ile arasındaki ilişkileri düzenleyen “konforlu” kovuklar… Bu kültürel kovukları kırmak, dı­şına çıkmak, diyalog ve iletişimi referans alan makul bir kamusal alanı inşa etmek, ancak bu kovukların zaviyesi­ne sığmayan bir toplumsal gerçekliği işaret etmekle olur.

Umarım bu kitaptaki çalışmalar bir nebze de olsa bunu başarabilmişlerdir.