KİTABIN BÖLÜMLERİ

Bölüm 1: Konu Seçimi

Bölüm 2: Plân Yapma

Bölüm 3: Başlıkların Yazılması

Bölüm 4: İçindekiler Listesi

Bölüm 5: Dil, İmlâ ve Noktalama

Bölüm 6: Kısaltmalar

Bölüm 7: Vurgu

Bölüm 8: Yabancı Diller

Bölüm 9: Kitabın Fizikî Yapısı

Bölüm 10: Dış Kapak

Bölüm 11: Kitabın Kısımları

Bölüm 12: Giriş Bölümü

Bölüm 13: Bölümlerin Yazılması

Bölüm 14: Dipnotlar

Bölüm 15: Sonuç Bölümü

Bölüm 16: Ön Kısım

Bölüm 17: Son Kısım

Bölüm 18: Bibliyografya

Bölüm 19: Dizin

Bölüm 20: Makale Yazma

Bölüm 21: Temel Künye Bilgileri

Türkiye’de bilimsel yazma stilleri konusunda adeta taş devrinde yaşıyoruz. Yazarların önemli bir kısmı, tam bir tipografik bilgisizlik içinde. Pek çok yazar, vurgu için italik yerine bold kullanıyor. Pek çok yazar, ideal satır aralığının yazı tipine göre değiştiğinden habersiz.

Türkiye’de yayınlanan kitapların önemli bir kısmı dizinsiz. Keza ülkemizde bibliyograf-yasız yayınlanan pek çok kitap var. Bazı yazarlar bibliyografyanın nasıl yapılacağını bilmiyorlar. Vakıa, Türkiye’de, bibliyografyadaki kaynakların yazarların önadlarına göre sıralandığı kitaplar mevcut.

En bilinmeyen konulardan biri de akademik yazmada yaygın olarak kullanılan supra, infra, passim, sic, op. cit., et al., cf., e.g., id., viz. gibi Latince kelime ve kısaltmaların anlamını bilmeyen ve dolayısıyla bunları kullanamayan pek çok kıdemli hocamız var.

Ülkemizde sadece işin yazma kısmında değil, yayınlama kısmında da pek çok bilgisizlik ve karışıklık var. Türkiye’de yayınlanan kitapların önemli bir kısmında yarım başlık sayfası yok. Keza Türkiye’de künye sayfası olmadan yayınlanan kitaplar var. Bazı yayınevleri, en büyükleri dâhil, kitabın “ön kısmı (front matter)”ndaki sayfaları Roma rakamlarıyla değil, Arap rakamlarıyla numaralandırıyor.

Oysa medenî dünyada bunların her birinin ayrıntılı kuralları var. Bu kuralların bazıları yazarlara, bazıları yayıncılara ve hatta bazıları matbaacılara hitap eder. Bu kuralları, bir yandan yazarlar, diğer yandan yayıncılar ve nihayet matbaacılar bunlara uyarlar. Batıda bu konularda izlenilen ve kendilerine uyulan “stil kitapları (manuals of style)” vardır.

Türkiye’de ise benzer kitaplar yoktur. Yazar, yayıncı ve matbaacılar bu konularda uymaları gereken kurallar olduğunu ya bilmezler, ya da bu konularda her yazar, her yayıncı ve her matbaacı kendi kuralını kendi bulmaya çalışır. İşte bu kitap, bu eksikliği bir ölçüde de olsa gidermeyi amaçlıyor.

Bu kitapta yazarların kitap yazarken, yayıncıların kitap yayınlarken, matbaacıların kitap basarken uymaları gereken kurallar, örnekleriyle birlikte açıklanıyor.