İyilik ve kötülük… Kadın ve erkek… Birbirine zıt ama birbirini tamamlayan, insanlık tarihinin en derin çatışmalarına ve en çarpıcı hikâyelerine ilham veren kadim kavramlar.

Peki iyilik ve kötülük panoptik bir söylemin, kadının denetimi için kullandığı birer enstrüman olabilir mi?

Elinizdeki kitap, bu sorunun cevabını ararken Osmanlı modernleşmesinin sancılı atmosferinde doğan Tanzimat ve Servet-i Fünun romanlarında kadın karakterlerin iyicil ve kötücül imajlarını, bu imajların ardındaki ataerkil söylemi ve modernleşmenin yarattığı düşünsel kırılmaları cesurca sorguluyor. Romanlarda iyilik ve kötülük etrafında kurulan kadın temsillerini mitolojik arketiplerle ilişkilendirerek yeni bir okuma öneren bu çalışma, iyilik ve kötülüğün ataerkil dikotomisini görünür kılarken toplumsal cinsiyet ve edebiyat ilişkisine özgün bir perspektif sunuyor.

İyicil ve kötücül kadın imgelerinin izini sürerken geçmişin anlatılarında saklı kalmış çatlaklardan bugünün toplumsal cinsiyet algılarını anlamaya da kapı aralayan bu kitap, Osmanlı-Türk romanına, kadın tarihine ve edebiyatın eleştirel gücüne ilgi duyan herkes için titiz ve düşündürücü bir yolculuk vadediyor.