İsa aleyhisselâmdan günümüze Hıristiyanlık birbirinden farklı mezheplere ve yeni akımlara sahip olmuştur. Kudüs’te doğan Hıristiyanlık zamanla Şam, İskenderiye ve Antakya gibi merkezlere yayılmış ve ilk cemaatlerini buralarda oluşturmuştur Hıristiyanlığın başlangıcından günümüze kadar hayatiyetini, kültürünü ve inancını kendi yerel kültürel kodlarıyla devam ettiren kadim hıristiyan geleneklerinden biri de Süryani Ortodokslar olarak bilinen Süryaniler’dir.

Süryaniler Antik dönemde Mezopotamya şehirlerinde yaşayan Aramiler’in devamıdırlar. Süryani dili Doğu Aramice’nin, yani Urfa Aramicesi’nin bir lehçesi olarak günümüze kadar varlığını korumuştur. Süryanice farklı Süryani kiliseleri tarafından günümüze kadar Kitâb-ı Mukaddes çalışmalarında ilim dili ve ibadetlerde ayin dili olarak kullanılmış ve hâlâ kullanılmaya devam edilmektedir.

Süryaniler, İslâm’ın geldiği yüzyılda Arabistan, Şam bölgesi olarak bilinen Suriye, Irak ve Sasaniler’in hâkimiyeti altındaki İran topraklarında yaygın halde yaşamaktaydılar. Hem felsefî hem de dinî alanda eserler kaleme alan Süryani yazarlar ile müslüman ilim adamları birbirinden etkilenmiş ve bu etkileşim Abbâsîler döneminde özellikle Beytülhikme’nin çatısı altında yapılan ilmî faaliyetlerle zirveye ulaşmıştır.

Bu çalışmada, Doğu Hıristiyanlığı’ndan kadim bir mezhep olan Süryani Ortodoks Kilisesi’nin doğuşu, gelişimi, geçirdiği evreler, organizasyonu ve günümüzde karşılaştığı temel meseleleri ortaya konulmuştur. Bu eser din ve tarih konularında akademik araştırmalar yapanlara, İslam’ın temel kaynakları üzerinde çalışan araştırmacılara, İran, Irak, Suriye, Lübnan, Filistin ve Türkiye coğrafyalarında yaşayan Doğu hıristiyanlarına ve onların meselelerine ilgi duyanlara hitap edecektir.