Her ne olursa olsun, her şeye rağmen hayat devam ediyordu. Zaman, birçok yaraya kabuk bağlatacak kadar sihirli bir kavramdı. Öldürmeyen acı güçlendirir derler. Kesinlikle öldürmüyordu; ama güçlendirmiyordu da! Eksiltiyordu.

Kadir’de eksildiğini hissediyordu. Biraz zihinden, biraz yaşama sevincinden, biraz da ömürden…