Oyun kurucu Holden Moore istediği her kıza sahip olabilirdi. Ben hariç… Çünkü ben koçun kızıydım.

Delici yeşil gözleri, devasa kol kasları ve karşı konulamaz gamzeleriyle kampüsteki her kızın en büyük hedefiydi. Takım arkadaşlarına göreyse hayatının tek aşkı futboldu. Holden onların lideri, bir numaralı oyun kurucuları ve takımlarının kaptanıydı. Boş oyunlarla vakit harcamayan ve işini fazlasıyla ciddiye alan biriydi.

Peki ya benimle birlikteyken? Bay Ciddi, hiç de o kadar ciddi değildi. Damarıma basıyordu ve onun seksi bakışlarına hapsolmamı sağlayana kadar beni kızdırmayı seviyordu. Ona yasak bölge olduğumu defalarca kez hatırlatmıştım. Bana sahip olamazdı. Zaten ben de ne onu ne de bir başkasını istiyordum.

Birbirimize yaklaştığımızda etrafımızda şimşekler çakıyor olsa da pes edemezdik. Ben koçun kızıydım. Holden ise Profesyonel Lig’e girmek için bu oyunu babamın kurallarına göre oynamak zorundaydı. Yoksa

takımdan atılırdı.

Ve kaybedecek bir şeyleri olan tek kişi o değildi.