Ezelden ebede bütün âlemlere rahmet olarak gönderilen Sevgili Peygamberimizi olduğu gibi anlatabilmenin mümkün olmadığını biliyoruz. Yüce Kitabımız Kur’an-ı Kerim nasıl ebedi bir mucize ise, Efendimizin mübarek hayatı da o derece mükemmel bir hayat. Bu hayatın sahibi (s.a.v.) Efendimiz, kıyamete kadar gelecek bütün insanlık için vazgeçilmesi düşünülemeyen bir örnek, din, ahlak ve insanlık konusunda ikinci bir eşi olmayan en büyük rehberdir.

Bir tarafta onu canından aziz bilen insanların bitmez tükenmez sevgisi, diğer tarafta ona kin, haset ve düşmanlık dolu duygular besleyen talihsiz insanlar... Her ikisinin de ucu bucağı olmayan birer okyanus gibi uzayıp gittiği bir duygu âlemi… Biz ne Hz. Ebu Bekir’in sevgisinin derecesini ölçmeğe, ne de Ebu Cehil’in düşmanlığını olduğu gibi şekillendirmeye güç yetirebilecek insanlar değiliz. Bu bakımdan kitabımızı okurken, “Seyyidü’l-evvelin ve’l-âhirin, İmamü’l-enbiya ve’l-mürselin” Efendimizi olduğu gibi tanıma düşüncesinden çok, solmayan gülden sadece bir nefeslik bir koku alacağımızı hatırımızda tutmamızda fayda vardır. Her Müslüman, Nebiyy-i Muhterem Efendimizi iyice tanımaya mecburdur.