Ah be Yusuf abi; sen olmasan ben nasıl yeniden başlardım? Bir haftadır intihar etmeyi planlıyordum. Odamda oturup kara kara düşünürken masanın üzerinde duran kitabına ilişti gözüm.

Sen yaralı gönüllere şifalı bir kaplıcasın. Ben; seninle yeniden başlamadım, adeta yeniden doğdum.” (Okuyucu Yorumu)

Yolun sonuna geldiğini düşündüğün bir anda, aslında yolculuğun daha yeni başladığını bilmek…

“Bittim!” dediğin anda umudun yeniden yeşerdiğini görmek…

Gecenin sonunda güneşin doğuşuna şahitlik etmek…

Allah isterse, etrafındaki o kalın duvarları paramparça eder. Allah isterse, Yusuf (as)’u aldığı gibi seni de o karanlık kuyudan söküp alır. Allah isterse, seni temize çıkarır.

O yormaz, yorgunluğunu alır. Düşürmez, ayağa kaldırır. Bitirmez, yeniden başlatır.

Çünkü Allah seni seviyor.

O zaman yeniden başlamak için ne bekliyorsun?

Haydi tut sana uzanan eli!

Yeniden başlıyoruz…