İslam tarihinde pek ayrı bir yer işgal eden Hz. Osman, gerek halifelikten önceki, gerekse halifelikten sonraki hayatıyla hep iftiraların, yanlış anlaşılmaların odağındaki sahabi olmuştur. Hiç şüphesiz, o da masivadandır, beşerîdir. Herkes gibi, o da hata yapabilir. Ama her günah işleyenin kâfir olmayacağı gibi, yaptığı birkaç yanlış hareket de onun faziletinden bir şey eksiltmemelidir. Zira onun masumiyeti ve fazileti, Resulullah Efendimizin iki kızını ona nişanlamasıyla sabittir.

Hz. Osman, tabiatı gereği yumuşak, merhametli, çok utangaç bir insandı. Mahzun Osman, masum Osman çok da utangaçtı. Öyle anlar gelirdi ki hayâsından tek kelime edemediği olurdu. Resulullah’a ise büyük bir gönül aşkıyla bağlıydı: En sevdiği ölünce, bir kere bile rahat nefes alamamış, gözyaşlarıyla ona salat ve selam getirmekten bir an geri durmamıştı. Vakti geldiğinde minbere çıkma sırası ona da geldi ve en sevdiğinin yolundan ilerlemekten asla vazgeçmedi.