Çağdaş felsefenin önde gelen isimlerinin önemli bir kısmının farka dair metinler neşretmiş olması bir tesadüf sayılamaz. Heidegger Identity and Difference, Deleuze Difference and Repetition, Lyotard The Differend, Derrida Writing and Difference. Bu merkezî metinlerin yanında alabildiğine geniş bir fark literatürü var: farklara saygı göstermek, farklılıkların bir aradalığı, ötekilik, başkalık ve bunları tamamlayan motifler.

Kuşkusuz fark felsefesi önemli, dahası zorunlu bir kavramsallaştırmadır, fakat bu genel atmosfer içinde farkın kendisi yok olmaktadır. Bir yanda farklılığı esas alan, fark üzerinde, tefrikaya dayalı bir okuma biçimi ile diğer yanda, yine farkı esas alan ama bu defa farksız bir okuma –eğer adına okuma denebilirse– yapmak arasında fark vardır. Buradaki ana sorun, farklı olmayı merkeze almakla, farkı silikleştirip merkezsizleşmek arasında düğümlenmektedir.