Hz. Âdem’le baslayan nebiler zincirinin son halkası olan Hz. Muhammed’e indirilen Kur’ân-ı Kerîm, büyük bir itina ile korunarak, elden ele, dilden dile günümüze kadar tevatür yoluyla gelmistir. O’ndaki bu erisilmez üstünlük, lafzındaki uyumdan, az sözle

çok kapsamlı ve derin mâna ifade edisinden, içerdiği bilgi ve kavramların bilimsel seviyenin üstünde ve evrensel olusundan kaynaklanmaktadır.

Kur’ân-ı Kerîm’in okunmasının, O’nun yüceliğine yarasır bir sekilde olacağı pek tabiidir. Çünkü o Allah kelâmıdır. Bir siiri, örnek bir nesri, noktalama isaretlerine dikkat ederek itina ile okumuyor muyuz? Hiçbir sözle kıyaslanamayacak üstünlükte olan Allah kelâmının okunması ise elbette her sözün üstünde bir özenle olmalıdır. Böyle olması pek tabii iken Cenab-ı Hak, kelâmının güzel bir diksiyonla açık seçik bir tarzda telaffuz edilmesini emrediyor:

"Kur’ân’ı tertîl ile oku."