“Yeni bilgi” nedir? Bilginin “yeni” sıfatını alması için yenilenebilir olması mı gerekir?

Dünya tarihinde bir dönüm noktası olan Bilim Devrimi’nin önünü açarak halk sathında yankı bulan bu yeni bilginin yayılma ortamları nelerdir?

Bilgi nasıl kamusallaşır?

Nihal Fırat Özdemir, Yeni Bilginin Dolaşım Araçları: 17. Yüzyılda İngiltere’de Yeni Bilginin Kamusallaşması’nda “bilgi felsefesi” izleğiyle Orta Çağ’dan sonra ilmî, dinî, siyasî, iktisadî ve kültürel perspektifi değişen Avrupa’nın dönüşümünü ele alıyor. Bu çalışmada “Bilim Devrimi”nin içeriği, tarihsel süreçte döneme yön veren İngiltere ekolü çerçevesinde Kıta Avrupası da baz alınarak karşılaştırmalarla ortaya konuyor. Üç ana bölümden oluşan kitabın ilk bölümünde yeni bilgi ve bilimin hangi sosyo-ekonomik ortamda ortaya çıktığına dair cevaplar; dinî külliyatın yorumlanmasında, ailede, eğitimde, kolektif yaşamda ve yönetim şekillerinde yaşanan değişimler ekseninde veriliyor. İkinci bölüm, Bilim Devrimi ile gelişen yeni bilgi ekollerinin hangi ortamlarla (medyalarla) yayıldığını konu ediniyor. Üçüncü ve son bölümde ise bu yeni bilginin halkın sanal katılımcı haline gelmesiyle nasıl kamusallaştığına değiniliyor. Kitabın okuru, çoğalabilen ve yenilenebilen bu yeni bilginin ortaya çıkması, halk tarafından kabul görmesi ve kamusallaşması şeklinde üç sacayağına dayanan bir rotayı izlerken aynı zamanda doğa bilimleri ve felsefesi ile edebiyat gibi alanlara katkıda bulunmuş pek çok ismin bilimsel üretim süreçlerine şahit oluyor.

Yeni Bilginin Dolaşım Araçları, düşünce usulleri dönüşen Avrupa’nın dünyaya mâl olmuş uzun değişim serencamının sürükleyici bir tetkikidir.