Yıllar öncesi gibi bugün tekrar doğuyorum senden. Ama bu defa ağrısız, sancısız. Aynalara küskün yüzünün her bir çizgisinde gizlenen kederden, ağaran saçlarının incecik tellerinden dökülen hüzzam bestelerinden çırpınıp geliyorum. Ağıtları çıkardım lügatimden. Tebessümlerle takas ettim kırgınlıkları. O zamanki gibi bozkır bir kundağa değil nun masallarından dokunmuş rengarenk hayallere sarıyorsun beni. Ay düşüyor gözlerimin karasına ve senden düşüp gelen en yivli parçasına. Bahar rüzgarları, ana kokan, kadın tüten sıcacık göğsünü getiriyor. Derin derin içime çekiyorum… Ağaçlar, çiçekler, sesler, öfkesi bilenmiş alaca atlar gibi durgun. Kaderim üflenmeye hazır sur. Hayatı alnından öpüp seni düşlüyorum.

Sen benim her gün yeni bir bez bağladığım dilek ağacımsın. Kırılsa da kolum kanadım, dökülse de yapraklarım, harf harf sır olsa da alfabelerim şimdi en güzel dileğimizleyim.

Hepimizin rengarenk dilekleri vardır. Bütün dilekleriniz gerçek olsun.