“Orta çağların Şabbat keçisi Doğuluydu. Muhtemelen Babil kökenliydi. Avrupa’daki cadı âlemlerinde bulunan ve akabinde yazılan büyü kitaplarını bir araya getirenler şeytanın kendilerine keçi şeklinde göründüğünü ve ona bu suretle tapındıklarını beyan ettiler. 15. yüzyılda yapılan Şabbat toplantılarının merkezinde insan çehresi olan bir keçi/iblis vardı ve Almanya’da ve İskoçya’da da buna benzer bir iblise tapılırdı.”

Zeynep Şebnem Suri’nin çevirisiyle kitap, Babil Mitolojisi’nin temel yapıtaşlarını ve kendinden sonra gelen mitolojilerle ortak paydaları irdeliyor. Babil dininin kökleri, Sümer ve Babil dinindeki ortaklıklar, Yunan ve Mısır Mitolojisi’nin Babil’den aldığı ilham, İştar, Marduk, Şamaş, Ea, Anu, Tammuz gibi tanrılar, farklı mitolojilerde birbirini tekrar eden mitler, Gılgamış Destanı gibi başlıklarla Babil Mitolojisi’ni özetliyor.