Öyle yazıyorum. Aklıma getirilenleri, aklıma takılanları, insanların yaptıklarını ya da yapmadıklarını. Kitap fikri aklımda hep vardı ama ben bir kitap yazsam, benim kitabımla, dünyaca ünlü yazarların kitapları sınıflama sistemi içerisinde yan yana duracak kütüphane rafında.

"Eh be birader, olacak iş mi bu?’’ Diye geçirirdim içimden. Sonra düşündüm de o insanlar yüce gönüllüdür. Benimle aynı rafta durmaya bile ses çıkarmazlar.

Öncelikle hepsinden bu cüretim için özür diliyorum. Hepsiyle oturup bir kahve içmek isterdim. Olur bir gün o da umarım.

Hayat uzun, sonsuzluk kadar... Bir gün herkesle bir yerde buluşacağız. Selamlarım.